We willen naar El Chorro, wandelen en de Garganta del Chorro
bekijken.
Onderweg er naar toe is het alweer genieten van de omgeving.
De donkere wolken schrikken ons niet af het wordt een zonnige dag.
Op de rechter foto: een tunnel, maar dit is een deel van het watergeleidingssysteem,
om het water te geleiden naar de stuwmeren.
Om dicht bij de plaats van bestemming te komen hebben we coördinaten van het
stationnetje in El Chorro, N36.54.559 W4.45.560, in de navigatie gezet.
15 km voor het eind werden we door een auto tegengehouden,
verderop op de weg lag veel roodbruine modder.
De jonge dame meldde dat we niet verder konden.
We zouden terug moeten maar na enig overleg met haar vriend wilden ze
ons binnendoor leiden naar een andere weg.
De weg was zo smal, dat tegenliggers links en rechts in inkepingen,
moesten wachten, zelfs de politie, zodat wij verder konden.
Erg aardig van deze mensen, zo kan het dus ook in Spanje.
Achteraf hoorden we dat de wegen waren weggespoeld.
We komen, na 2 uur rijden, aan bij het station van El Chorro,
na eerst nog even brood gekocht te hebben in een klein dorp.
We kunnen de camper hier goed parkeren maar eerst even lunchen.
Het oog valt op het stuwmeer, die we zijn overgestoken,
met daarin de elektriciteitscentrale.
De enorme buis, bleek later, komt van een enorm stuwmeer boven in de bergen.
Van bovenaf, vanaf het stuwmeer, gezien ligt El Choro er zo bij.
In het hart van de foto ligt het treinstation.
Naast het station begint een wandelroute, naar later bleek van 4.30 uur.
Deze steenbokken genieten van de zon.
Onderweg er naar toe is het alweer genieten van de omgeving.
De donkere wolken schrikken ons niet af het wordt een zonnige dag.
Op de rechter foto: een tunnel, maar dit is een deel van het watergeleidingssysteem,
om het water te geleiden naar de stuwmeren.
Om dicht bij de plaats van bestemming te komen hebben we coördinaten van het
stationnetje in El Chorro, N36.54.559 W4.45.560, in de navigatie gezet.
15 km voor het eind werden we door een auto tegengehouden,
verderop op de weg lag veel roodbruine modder.
De jonge dame meldde dat we niet verder konden.
We zouden terug moeten maar na enig overleg met haar vriend wilden ze
ons binnendoor leiden naar een andere weg.
De weg was zo smal, dat tegenliggers links en rechts in inkepingen,
moesten wachten, zelfs de politie, zodat wij verder konden.
Erg aardig van deze mensen, zo kan het dus ook in Spanje.
Achteraf hoorden we dat de wegen waren weggespoeld.
We komen, na 2 uur rijden, aan bij het station van El Chorro,
na eerst nog even brood gekocht te hebben in een klein dorp.
We kunnen de camper hier goed parkeren maar eerst even lunchen.
Het oog valt op het stuwmeer, die we zijn overgestoken,
met daarin de elektriciteitscentrale.
De enorme buis, bleek later, komt van een enorm stuwmeer boven in de bergen.
Van bovenaf, vanaf het stuwmeer, gezien ligt El Choro er zo bij.
In het hart van de foto ligt het treinstation.
Naast het station begint een wandelroute, naar later bleek van 4.30 uur.
Deze steenbokken genieten van de zon.
Na ruim 1 uur wandelen door bos en langs de enorme rotspartijen
hebben we genoeg genoten van deze natuur en keren we terug.
We gaan met de camper verder de omgeving verkennen en zien of we het
startpunt van de wandeling, beschreven in ons boekje, kunnen vinden.
Deze rit leidt ons door een prachtig gebied, de ene verbazing na de andere.
Dit is dan de Garganta del Chorro, een 200 meter steile kloof.
Bij de aanleg van de stuwmeren is een brug over de kloof aangelegd en ook
de "El Camino del Rey", het “wandelpad voor de Koning”.
De koning opende de stuwdam in 1921.
Dit spectaculaire wandelpad, streepjes langs de wand op de rechter foto,
is nu officieel gesloten.
Dit waren ook de loopplanken voor de werkers van de elektriciteitscentrale.
In deze turquoise gekleurde meren kun je zomers zwemmen.
Dit is het stuwmeer, met zicht op El Chorro, rechts de weg die we moesten
nemen met 180 graden bochten enorme stijgingen,
soms in de eerste versnelling omhoog.
Maar onze camper laat ons gelukkig niet in de steek.....afkloppen....
Dan weer terug naar de camping en sluiten we deze mooie dag af.
Donderdag , 29 november 2012,hebben we genoeg genoten van deze natuur en keren we terug.
We gaan met de camper verder de omgeving verkennen en zien of we het
startpunt van de wandeling, beschreven in ons boekje, kunnen vinden.
Deze rit leidt ons door een prachtig gebied, de ene verbazing na de andere.
Dit is dan de Garganta del Chorro, een 200 meter steile kloof.
Bij de aanleg van de stuwmeren is een brug over de kloof aangelegd en ook
de "El Camino del Rey", het “wandelpad voor de Koning”.
De koning opende de stuwdam in 1921.
Dit spectaculaire wandelpad, streepjes langs de wand op de rechter foto,
is nu officieel gesloten.
Dit waren ook de loopplanken voor de werkers van de elektriciteitscentrale.
In deze turquoise gekleurde meren kun je zomers zwemmen.
Dit is het stuwmeer, met zicht op El Chorro, rechts de weg die we moesten
nemen met 180 graden bochten enorme stijgingen,
soms in de eerste versnelling omhoog.
Maar onze camper laat ons gelukkig niet in de steek.....afkloppen....
Dan weer terug naar de camping en sluiten we deze mooie dag af.
De temperatuur was afgelopen nacht rond de 11 graden.
Maar, de zon schijnt alweer vroeg en de temperatuur, in de zon uit de wind,
werd al snel 30 graden,
we hebben toch zeker 4 uur kunnen zonnen.
Maar, de zon schijnt alweer vroeg en de temperatuur, in de zon uit de wind,
werd al snel 30 graden,
we hebben toch zeker 4 uur kunnen zonnen.
1 opmerking:
Wat een belevenis, wat spannend,zelfs voor ons lezers is het mee genieten, het wordt op deze manier een prachtig boek wat jullie schrijven. Prachtige foto's goed geschoten. Ik weet niet of jullie elkaar nog een suprise maken voor de goed heilig man, maar verassingen in de reis houden jullie wel van, fijne Sinterklaasavond. Dikke zoen
Een reactie posten