Meknes

Dinsdag, 3 maart 2015

We worden vanmorgen verrast met een glaasje muntthee die 

geserveerd wordt bij de camper.

We gaan met de bus naar Meknes, een van de vier koningssteden. 

We pikken onderweg onze gids Omar op, op een plek waar we een 

mooi uitzicht over de stad hebben.

Dus allemaal de bus uit en Hij geeft een uiteenzetting wat we allemaal gaan bezoeken.

De stad ligt aan de voet van de Midden-Atlas en dit landbouwgebied 

is al sinds de oudheid de graanschuur van Marokko. 

Ook zijn er olijfbomen en is er wijnproductie.

We wandelen eerst door de soek van deze medina. 

Daar is al van alles te koop en een hier zijn vele ambachtslieden erg actief. 

 

 De gasflessen worden met kleinere vervoermiddelen in de medina gedistribueerd.

Midden tussen de shops vinden we de ingang de Medersa Bou Inania 

die in 1358 door de Merinidische sultan Bou Ian afgebouwd. 

In de gebedshal staat een mooi fontein en op de eerste verdieping 

zijn er studentencellen die er kwamen om er verschillende 

religies te bestuderen. 

Achter ieder raampje is 1 kamer voor 2 studenten. 

Ruimte ca. 3 x 4 mtr. 

De religieuze leraren kwamen uit diverse landen en vertoefden 

dan daar ook wel 10 jaar.
Op het dak is er een mooi uitzicht over de medina.

Dan vertrekken allemaal we met de "1 paardenkracht" taxi naar het 

Paleis Dar el Makhzen. 

In dit paleis woonden destijds zo’n 40.000 mensen.
De koning had 500 vrouwen en 800 kinderen,

Hierin bevinden zich het Dar el-Ma, het waterhuis, veertien ruimtes 

met een waterrad en de Heri es-Souani, de graan, 

olijven en stro opslagruimten. 

Enorme grote hallen waar het koel blijft door de dikke muren en 

plafonds en het onderaardse watersysteem van kanalen.

Achter deze hallen waren stallen voor zo’n 12.000  paarden.

Al de plafonds van de stallen zijn tijdens een aardbeving in 1755 

naar beneden gekomen.

Achter het enorme gebouw ligt het Agdal Basin, een groot waterreservoir 

dat de ville impériale van water moest voorzien.

Onder dit plein is een grote gevangenis gevestigd, 

In deze gevangenis zaten zo’n 1500 christelijke slaven uit diverse landen, 

ook Nederlanders.

In dit gebouw konden de ambassadeurs komen onderhandelen om de 

gevangenen vrij te krijgen. 

De typisch Marokkaanse maaltijd liet ons goed smaken.

Na de lunch naar de moskee, het mausoleum van Moulie Ismaïl, 

dit is voor Marokkanen een heilige plaats.

Bij de graftombes van Moulie Ismaïl, zijn vrouw en zijn zonen staan 

2 Franse klokken een geschenk van Lodewijk XIV, de zonnekoning. 

Koning Mohammed V liet het heiligdom in 1950 renoveren.

Buiten nemen we afscheid van onze gids Omar.