De camper heeft de laatste dagen een behoorlijke kleurverandering opgelopen,
is rose geworden door al het Saharazand wat er in de lucht hing.
Het heeft de afgelopen dagen veel geregend, maar gelukkig overdag weinig last van gehad.
Dus de camper voor vertrek maar even goed gewassen.
We gaan eerst naar de vestingstad Niebla, zo’n kleine 50 km naar het zuiden toe.
Het ommuurde historisch stadje ligt aan de Tinto rivier.
In de Romeinse en Moorse tijd is het een welvarende stad geweest vanwege de zilvermijnen.
Het vroegere hospitaal omgebouwd tot een museum “Casa de la Cultura”
Het fort, dat behoorlijk is gerestaureerd, met alle informatie bronnen was zeker de
moeite waard om te bezoeken.
Een van de vele sprekende informatie zuilen.
De lunch wordt lekker in het zonnetje genuttigd.
We gaan via El Rocio, naar de ons wel bekende Cp bij de Playa del Coto aan het
einde van Matalascanas.
Het laats waren we hier in maart 2016.
Deze prachtige plek ligt aan de rand van het Nationale natuurpark De Doñana,
N 36.983299 W 6.529590.
We blijven hier een paar dagen, want hier kun je lekker wandelen door de duinen en
over het strand.
Er is hier genoeg te zien en je kan hier lekker fietsen mits je geen lekke band krijgt.
Wandelend terug met de fiets zo’n 10 km is wel te doen, maar geen lolletje.
Even rusten en dan de laatste kilometers nog langs de kust.
1 doorntje was het probleem van de lekke band.
Volgende keer naast plakspullen ook een fietspomp meenemen, want een
CO2 patroon werk niet zo goed bij het repareren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten